Μπαίνοντας στον πέμπτο χρόνο της ελληνικής κρίσης χρέους, η διαδικασία επίθεσης του ελληνικού κράτους στις κοινωνικές κατακτήσεις των περασμένων δεκαετιών, εμφανίζει μια ποικιλία αποχρώσεων και λεπτομερειών που δεν είχαμε καν διανοηθεί μέχρι και πριν λίγο καιρό.
Στον τομέα της κρατικής περίθαλψης η επίθεση αυτή έχει πάρει πολλές μορφές: στις περισσότερες μονάδες υγείας υλικά και φάρμακα βρίσκονται διαρκώς σε έλλειψη, ο τεχνολογικός εξοπλισμός αχρηστεύεται, οι ελλείψεις σε προσωπικό μεγαλώνουν, οι εφημερίες περικόπτονται, ενώ πρόσφατα άρχισαν να κλείνουν κλινικές και νοσοκομεία.
Για τους ασθενείς οι συμμετοχές στα φάρμακα για τις χρόνιες παθήσεις ανεβαίνουν· μπαίνουν εισιτήρια των 5 ευρώ για εξέταση στις μονάδες υγείας και 25 ευρώ για όποιον χρειαστεί εισαγωγή στα νοσοκομεία· κόβονται επιδόματα όπως το ΕΚΑΣ για πολλούς δικαιούχους· από το Γενάρη θα μπει χαράτσι 1 ευρώ σε κάθε συνταγή.
Για όσους δουλεύουμε στη βιομηχανία της υγείας, η γενικότερη αίσθηση του «δεν ξέρω τι μου ξημερώνει», μαζί με την εντατικοποίηση των ρυθμών δουλειάς, την αύξηση της νοσηρότητας του πληθυσμού λόγω της κρίσης, τη μείωση του προσωπικού και το γεγονός ότι πάνω στις πλάτες μας πέφτει το μεγάλο βάρος του να διαχειριστούμε προβλήματα κατά βάση κοινωνικά, ως προβλήματα υγείας, μας κάνουν να στροβιλιζόμαστε σε μια διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης που δεν περιορίζεται σε καμία περίπτωση στο περιβάλλον του νοσοκομείου και στο καθημερινό οκτάωρο, ή στις ώρες της εφημερίας.
Σ’ αυτή τη φάση βιώνουμε τη νέα επίθεση του κράτους, αυτή τη φορά στην πρωτοβάθμια περίθαλψη: στο ΙΚΑ θα μπει λουκέτο, όπως και σε πολλά κέντρα υγείας, πράγμα που θα οδηγήσει σε απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων και θα στρέψει όσους από τους ασθενείς έχουν τη δυνατότητα στα ιδιωτικά μαγαζιά της υγείας κι όσους δεν έχουν τη δυνατότητα στο αμήν.
Είναι γεγονός ότι απέναντι σ’ αυτή τη διαδικασία καταστροφής δεν έχουν αναπτυχθεί αυτές οι αντιστάσεις, που θα μπορούσαν να τη σταματήσουν. Αλλιώς δεν θα ζούσαμε αυτό που ζούμε τώρα.
Είναι γεγονός ωστόσο ότι σε αρκετές μονάδες υγείας, τόσο στις μεγάλες πόλεις όσο και στην επαρχία, εργαζόμενοι στην περίθαλψη και χρήστες των υπηρεσιών, έχουν καταφέρει να συναντηθούν, σπάζοντας συντεχνιακές λογικές και αγωνιζόμενοι σε ισότιμη βάση, διεκδικώντας όχι απλώς ένα κολοβό δικαίωμα στην περίθαλψη, αλλά δημιουργώντας εκείνες τις κοινωνικές σχέσεις που θα θέσουν τις βάσεις για την αμφισβήτηση της διαχείρισης της υγείας και της ασθένειας μας, τόσο από το κράτος, όσο και από το κεφάλαιο.
Σ’ αυτά τα παραδείγματα αγώνα ανιχνεύουμε μια προοπτική για ένα διαφορετικό μέλλον από αυτό που μας επιφυλάσσουν, από κοινού εργαζόμενοι στη βιομηχανία της υγείας και ασθενείς.
Σας καλούμε σε ΕΚΔΗΛΩΣΗ / ΣΥΖΗΤΗΣΗ με τη συμμετοχή εργαζομένων από το Κέντρο Υγείας Ζαγκλιβερίου και το Κέντρου Υγείας Σχηματαρίου το Σάββατο 14/12 στις 19:00 στο Πολυτεχνείο (Πατησίων) Αίθουσα Γκίνη.
Συνέλευση για την Κυκλοφορία των Αγώνων
Υποβολή απάντησης